Kakadu różowa jest najbardziej rozpowszechnioną kakadu i najliczniejszą papugą na świecie.

Kakadu różowe wywodzą się pierwotnie z terenów Australii i Tasmanii, ale można je również znaleźć na Filipinach i w Indonezji. Pierwsze okazy tych papug przybyły do Europy w XVII wieku wraz z holenderskimi żeglarzami.

Zasiedla prawie cały obszar Australii, za wyjątkiem bardzo wilgotnych wybrzeży północnych. Gatunek ten został wprowadzony na nowozelandzką Wyspę Północną i kilka otaczających ją wysepek. W Nowej Zelandii kakadu różowa jest gatunkiem rzadkim i liczy prawdopodobnie około 100 osobników. Liczebności populacji jest ograniczona przez poławianie żywych okazów tych ptaków dla nielegalnego handlu zwierzęcymi pupilami.

Naukowcy wyróżniają trzy podgatunki kakadu różowej:

• Eolophus roseicapillus albiceps (Schodde, 1989) – zasiedlający wschodnio-środkową i wschodnią Australia na południe po Tasmanię
• Eolophus roseicapillus kuhli (Mathews, 1912) – spotykany w północnej Australii
• Eolophus roseicapillus roseicapilla (Vieillot, 1817) – w zachodniej i zachodnio-środkowej Australii

Kakadu różowe zamieszkują otwarte przestrzenie porośnięte pojedynczymi drzewami, zazwyczaj w pobliżu zbiorników wodnych oraz obszary zagospodarowane przez człowieka. Często spotykane są na  polach i  w ogrodach, itp. Jest to gatunek bardzo plastyczny, chętnie zasiedla tereny zdegradowane i zmienione w wyniku działalności człowieka.

Kakadu różowe żyje w liczących nawet do tysiąca osobników stadach w pobliżu zbiorników wodnych, gdzie ptaki te żerują i odpoczywają. W okresie lęgowym papugi te tworzą pary, które łączą się na całe życie i bronią swojego terytorium przed konkurentami. Tak jak inne papugi, kakadu różowe zakładają gniazda w dziuplach drzew. Zrywają korę wokół otworu, a wewnątrz gniazdo wyściełają liśćmi eukaliptusa . Niekiedy też zakładają gniazdo w szczelinach skalnych. Samica składa od 2 do 5 białych jaj, których inkubacja trwa przez okres około 30 dni. Pisklęta kakadu są gniazdownikami, wykluwają się nieopierzone i nieporadne, i są karmione przez obojga rodziców. Młode ptaki przebywają w dużych stadach na drzewach, gdzie są nadal dokarmiane przez okres od 6–8 tygodni. Przez kolejne 2–3 lat wędrują stadnie, aż do momentu pierwszych lęgów.

Kakadu różowe są bardzo towarzyskie i mają ekspresyjny temperament. Z kształtu czuba można odczytać nastrój tych papug, podniesione pióra wskazują na to, że ptaki są podekscytowane lub zaniepokojone.

W naturalnym środowisku kakadu różowe żyją w ogromnych stadach. Tworzą pary na całe życie, rozłączone tylko poprzez śmierć. Papugi te są niezwykle ruchliwe i ciekawskie, a także potrafią być hałaśliwe. Wydane przez nie bardzo charakterystyczne wysokie okrzyki: tszil, tszil są słyszalne z daleka. Czasami wydają też donośny dźwięk przywodzący na myśl chrapliwy skrzek.

Jak wszystkie duże papugi, kakadu różowe przywiązują się do człowieka. Ptaki te potrafią nie tylko wybitnie naśladować dźwięki, czyli odgłosy z otoczenia, w tym także ludzką mowę i tembr głosu ale także są w stanie naśladować ludzkie ruchy.

Średnia długość życia tego gatunku wynosi około 40 lat.

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody i jej Zasobów (IUCN) uznaje kakadu różowe za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Jako kryteria podaje wyjątkowo duży zasięg, a zatem gatunek ten nie zbliża się do wartości progowych dla kategorii „narażony na wyginięcie” w ramach kryterium wielkości zasięgu (zasięg występowania <20 000 km2 w połączeniu z malejącym lub zmiennym zasięgiem, zasięgiem/jakością siedliska lub liczebnością populacji i niewielką liczbą lokalizacji lub poważnej fragmentacji). Również trend populacji wydaje się rosnąć, a zatem gatunek nie zbliża się do progów dla kategorii „narażony na wyginięcie” zgodnie z kryterium trendu populacji (spadek >30% w ciągu dziesięciu lat lub trzech pokoleń).

Wielkość populacji nie została określona ilościowo, ale uważa się, że nie zbliży się do progów dla gatunków narażonych w ramach kryterium wielkości populacji (<10 000 dojrzałych osobników z ciągłym spadkiem szacowanym na >10% w ciągu dziesięciu lat lub trzech pokoleń ). Z tych powodów gatunek jest oceniany jako najmniejszej troski.

Całkowita liczebność populacji nie została oszacowana, ale kakadu różowe opisywane jest jako gatunek pospolity. Trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy. Podejrzewa się, że populacja kakadu różowego rośnie, ponieważ postępująca degradacja siedlisk stwarza dla tego gatunku nowe możliwości osiedlania się.

Misją ZOO Wrocław jest prowadzenie działań edukacyjnych i ochrona zagrożonych gatunków. Realizuje ją na swoim terenie, ale również poza nim. W ramach ochrony gatunkowej na terenie zoo prowadzona jest hodowla zachowawcza gatunków zagrożonych wyginięciem lub tych, które wyginęły w naturze. To też zoo, które najbardziej angażuje się w ratowanie zwierząt w środowisku naturalnym. Odwiedzając wrocławskie zoo, a zwłaszcza wybierając bilet wstępu „ZOO NA RATUNEK”, zwiedzający pomagają ocalić liczne gatunki zwierząt.