WYZWANIE 1 – Drapieżniki a zwierzęta gospodarskie. Konflikty pojawiają się w miejscach, gdzie duże drapieżniki mają możliwość podejścia do niestrzeżonych zwierząt gospodarskich. Rezultatem takich spotkań są częste straty w pogłowiu owiec, kóz czy bydła. Pomocne mogą okazać się tzw. pastuchy elektryczne odgradzające pastwiska oraz trzymanie przy stadzie psów pasterskich i stróżujących.
WYZWANIE 2 – Konkurencja dla myśliwych. Myśliwi oraz duże gatunki drapieżników tropią tą samą zwierzynę – jelenie, sarny, łosie czy dziki. Zdarza się też, że wilki zabijają psy myśliwskie. Niestety, złagodzenie konfliktu pomiędzy myśliwymi a drapieżnikami wydaje się być bardzo trudne. Duże drapieżniki potrzebują zwierząt łownych, aby przeżyć. Fakt ten powinien być uwzględniany w planowaniu ilości zwierzyny łownej przeznaczonej do odstrzałów.
WYZWANIE 3 – Duży potrzebuje więcej. Duże gatunki zwierząt drapieżnych potrzebują odpowiednio dużo przestrzeni. Pojedyncze osobniki często przemierzają obszary o powierzchni setek, a nawet tysięcy kilometrów kwadratowych. Nie znają granic naznaczonych przez ludzi na mapie Europy. Efektywna ochrona drapieżników wymaga aktywnej współpracy pomiędzy administracjami państw, na terenach których występują chronione gatunki.
WYZWANIE 4 – Infrastruktura. Europa to kontynent o gęstej zabudowie i licznym zaludnieniu. Resztki środowiska naturalnego podlegają ciągłej fragmentacji na skutek rozbudowy sieci dróg i miast. Zwierzęta drapieżne w miarę tolerują ten rozwój, ale niestety często giną pod kołami aut pędzących autostradami. Postępująca w Europie fragmentacja siedlisk na małe i izolowane obszary oznacza dla zwierząt drapieżnych trudności w poszukiwaniu pożywienia. Rozwiązaniem problemu jest budowanie specjalnych przepustów drogowych, tzw. zielonych mostów i tuneli.
WYZWANIE 5 – Małe populacje. Nie wszystkie populacje zwierząt drapieżnych dynamicznie się rozwijają. W wielu regionach Europy wciąż występują izolowane, niewielkie populacje zwierząt, które wymagają ochrony. Przykładem mogą być niedźwiedzie brunatne w północnej Hiszpanii, Pirenejach, Alpach i w środkowych Włoszech, czy rysie na południowych Bałkanach. Populacjom tym ciągle zagraża wysoka śmiertelność na skutek kłusownictwa i niedostatku pożywienia.
WYZWANIE 6 – Uprzedzenia. W wielu kulturach, od wieków zwierzęta drapieżne były przedstawiane w negatywnym świetle, wzbudzając u ludzi strach i nienawiść. Natomiast idea ich ochrony jest stosunkowo nowa. Skutkiem tego są uprzedzenia oraz kłusownictwo. Problem ten dotyczy całej Europy i w niektórych regionach stanowi zagrożenie dla małych populacji.
Aby zmienić podejście społeczeństwa do drapieżników należy położyć nacisk na właściwą edukację, informację i przestrzeganie prawa. Konieczne jest stworzenie takich instytucji rządowych, które podejmując decyzje dotyczące dużych drapieżników, uwzględnią problemy zwykłych ludzi.