Czy wiesz, że...

Kea swą nazwę zawdzięcza wrzaskliwemu nawoływaniu „keee-aa”.

Jak wygląda kea?

Kea to gatunek papugi z rodziny kakapowatych (Strigopidae). Jest wielkości wrony. Osiąga 46 cm długości ciała, 90 cm rozpiętości skrzydeł i do 1 kg masy ciała.

Warto przyjrzeć się tym papugom ze względu na niezwykłe ubarwienie. Pióra na jej ciele mają głównie barwę oliwkowo-zieloną, ale na skrzydłach i ogonie mieniące się niebieskim oraz zielonym połyskiem. Natomiast zaskakują pióra na wewnętrznej powierzchni skrzydeł oraz wewnętrznej stronie ogona, są bowiem jaskrawo pomarańczowe i czerwone! Dymorfizm płciowy nie jest wyraźnie zaznaczony. Samce są nieznacznie większe od samic, a także posiadają nieco dłuższy dziób.

Gdzie występuje kea?

Kea jest endemitem Nowej Zelandii. Występuje tylko w górach Wyspy Południowej (Nowej Zelandii).

Jej siedliska znajdują się na wysokościach od 600 do 2000 m n.p.m. Można ją spotkać w różnych środowiskach górskich i wysokogórskich, a także w lasach jak i w zalesionych dolinach. Kea preferuje lasy bukowe.

90 cm rozpiętość skrzydeł
do 46 cm długość całkowita
1 kg masa ciała
14 lat długość życia w naturze

Jak zachowuje się kea?

Uważana jest za jeden z najbardziej inteligentnych ptaków.

Wyróżnia ją ciekawość i gotowość do zabawy. W celu poszukiwaniu pożywienia często zbliża się do siedzib ludzkich. Żyje w grupach rodzinnych i przejawia różnorodne zachowania społeczne, w tym skomplikowaną zabawę. Żeruje w stadach liczących do 20 osobników.

Jej główne wołanie brzmi „keee-aa” i jest zwykle słyszalne, gdy ptak szybuje wysoko na niebie. Na ziemi kea komunikuje się cichymi pomrukami i gwizdami.

Czym żywi się kea?

Kea jest wszystkożerna. W skład jej diety wchodzą owoce, liście, korzenie, nasiona, orzechy, kwiaty, a nawet padlina (szczególnie szpik kostny i tłuszcz).

Spożywane pokarmy różnią się w zależności od pory roku. Przykładowo wiosną kea żywi się stokrotkami i kopie w glebie w poszukiwaniu małych roślin oraz owadów. Latem zjada nektar i pyłki m.in. lnu górskiego, a także jagody, liście, owoce i kwiaty innych roślin. Ponadto chrząszcze, konki polne i ślimaki lądowe. Jesienią kea żeruje na liściach i pąkach buku górskiego, a także a korzeniach, cebulach, owocach, nasionach i łodygach innych roślin.

Zagrożenia i ochrona kei

Na skutek pomówień jakoby papugi te zabijały owce, do roku 1970 uśmiercono ponad 150 000 ptaków.

Liczebność kei ciągle maleje, głownie z powodu sprowadzenia na wyspy obcych gatunków zwierząt (kot domowy, gronostaj europejski i inne), które zjadają jaja i atakują pisklęta kei. Uważa się, że około 60% gniazd kei jest atakowanych przez drapieżniki, zwłaszcza gronostaje.

Kea chroniona jest prawem krajowym od 1986 r. Prowadzone są badania nad ekologią i dynamiką populacji kei. Ponadto gatunek ten znajduje się na liście CITES.

Jak ZOO Wrocław pomaga kei?

Kea objęta jest Europejską Księgą Rodowodową (ESB, ang. European Studbook). Jest to dokument zawierający szczegółowe dane każdego indywidualnego osobnika. Są one niezbędne do zarządzania populacją.