Czy wiesz, że...

Arui naturalnie występuje w Afryce Północnej. Do Europy zostało wprowadzone pod koniec XIX wieku. Około 1900 roku pierwsze arui zostały przetransportowane do Stanów Zjednoczonych, aby stworzyć populację w ogrodach zoologicznych.

Jak wygląda arui libijskie?

  • Arui jest koloru płowobrązowego, choć zauważalna jest zmienność odcienie barw w zależności od podgatunku. Unikalną cechą arui jest grzywa, która rozciąga się od podgardla, przez przód szyi aż do klatki piersiowej. Następnie ciągnie się w dół przednich kończyn. U arui widoczny jest dymorfizm płciowy. Masa ciała samca dochodzi do 145 kg, natomiast samicy do 65 kg. U obu płci występują zakrzywione do tyłu rogi.

Gdzie występuje arui libijskie?

Gatunek arui był szeroko rozpowszechniony na nierównym i górzystym terenie, od pustyń i półpustyń po otwarte lasy Afryki Północnej. Jednak zasięg jego występowania uległ znacznemu spadkowi z powodu kłusownictwa i konkurencji ze strony zwierząt domowych. Obecnie klasyfikuje się 6 podgatunków arui, w tym arui libijskie, które występuje tylko w Tunezji i w Libii.

  • do 145 kg masa ciała
  • 160 dni ciąża
  • 1 średnia ilość potomstwa
  • do 10 lat długość życia w naturze

Jak zachowuje się arui libijskie?

Arui jest dobrze przystosowane do suchego klimatu. Może przetrwać długie okresy, bez dostępu do świeżej wody. Sezon rozrodczy u arui jest stosunkowo długi i trwa przeciętnie od września do listopada. Po trwającej 160 dni ciąży, między marcem a majem rodzi się z reguły jedno młode (rzadziej dwójka). Zaobserwowano też narodziny dopiero w listopadzie.

Czym żywi się arui libijskie?

  • Arui jest roślinożerne. Żywi się różnorodną roślinnością, taką jak trawy, pędy i krzewy. Zmienność sezonowa odgrywa ważna role w składzie diety. Zimą trawa stanowi większość przyjmowanego pokarmu. Natomiast przez pozostałą część roku częstszym pożywieniem są krzewy.

Zagrożenia i ochrona arui libijskiego

Głównym zagrożeniem dla arui są kłusownictwo i niszczenie siedlisk, głównie w wyniku wypasu zwierząt gospodarskich, zbierania drewna opałowego oraz suszy oraz pustynnienia.

W Tunezji arui jest prawnie chronione od 1966 roku. Występuje prawdopodobnie na terenach chronionych, w rezerwatach i kilku obszarach górskich, takich jak Park Narodowy Chambi. Populacja jest rozdrobiona. W Tunezji głównymi zagrożeniami dla arui są kłusownictwo oraz utrata siedlisk spowodowana nadmiernym wypasem zwierząt gospodarskich. Niekorzystny wpływ ma także przedłużająca się susza. Opracowano narodową strategię ochrony arui na lata 2018-2027 r.

Nie wiadomo czy w Libii arui są prawnie chronione. Prawdopodobnie występują na terenie niektórych rezerwatów przyrody. Potrzebne są badania populacji w celu określenia jej aktualnego rozmieszczenia.

W celu podjęcia właściwej ochrony gatunku arui, konieczne jest przeprowadzenie dokładnej i kompleksowej analizy genetycznej sześciu uznanych podgatunków.

Arui wymieniony jest w Załączniku II CITES.

Jak ZOO Wrocław pomaga arui libijskie?

Misją ZOO Wrocław jest prowadzenie działań edukacyjnych i ochrona zagrożonych gatunków. Realizuje ją na swoim terenie, ale również poza nim. W ramach ochrony gatunkowej na terenie zoo prowadzona jest hodowla zachowawcza gatunków zagrożonych wyginięciem lub tych, które wyginęły w naturze. To też zoo, które najbardziej angażuje się w ratowanie zwierząt w środowisku naturalnym. Odwiedzając wrocławskie zoo, a zwłaszcza wybierając bilet wstępu „ZOO NA RATUNEK”, zwiedzający pomagają ocalić liczne gatunki zwierząt.