Głównym zagrożeniem dla arui są kłusownictwo i niszczenie siedlisk, głównie w wyniku wypasu zwierząt gospodarskich, zbierania drewna opałowego oraz suszy oraz pustynnienia.
W Tunezji arui jest prawnie chronione od 1966 roku. Występuje prawdopodobnie na terenach chronionych, w rezerwatach i kilku obszarach górskich, takich jak Park Narodowy Chambi. Populacja jest rozdrobiona. W Tunezji głównymi zagrożeniami dla arui są kłusownictwo oraz utrata siedlisk spowodowana nadmiernym wypasem zwierząt gospodarskich. Niekorzystny wpływ ma także przedłużająca się susza. Opracowano narodową strategię ochrony arui na lata 2018-2027 r.
Nie wiadomo czy w Libii arui są prawnie chronione. Prawdopodobnie występują na terenie niektórych rezerwatów przyrody. Potrzebne są badania populacji w celu określenia jej aktualnego rozmieszczenia.
W celu podjęcia właściwej ochrony gatunku arui, konieczne jest przeprowadzenie dokładnej i kompleksowej analizy genetycznej sześciu uznanych podgatunków.
Arui wymieniony jest w Załączniku II CITES.